„Miasto dla mieszkańców” musi być także „miastem blisko mieszkańców”. To miasto wygodne, w którym podstawowa infrastruktura jest blisko. O ile postulat „5-10-15” w dzielnicach centralnych jest najczęściej spełniony (choć nie zawsze), to w dzielnicach obrzeżnych sytuacjach wygląda dużo gorzej. Dlatego zamierzamy usunąć „białe plamy” z mapy Warszawy:

#5minut

W dzielnicach centralnych najczęściej mamy mniej niż 5 minut pieszo do przystanku, czyli do 300 metrów (zakładamy prędkość nieco niższą niż przeciętnego pieszego, czyli ok. 4 km/h). Postulujemy skupienie się na ułatwieniach w dotarciu do przystanków – czyli likwidacji niepotrzebnych kładek, budowie dodatkowych przejść dla pieszych, budowie dodatkowych chodników tam, gdzie pozwoli to dotrzeć szybciej do celu.
W dzielnicach obrzeżnych polecamy dogęszczenie przystanków w wybranych miejscach, ale przede wszystkim – ułatwieniach w dostępie do komunikacji szynowej.

#10minut

W pierwszej kolejności oznacza to dostęp do parków położonych do 600 metrów od miejsca zamieszkania. Postulujemy tworzenie sieć skwerów, zieleńców, parków kieszonkowych, placów zabaw, siłowni plenerowych, w tym przez zagospodarowanie w tym celu nieużytków (dotyczy to w szczególności terenów, gdzie nie ma już możliwości zagospodarowania większych terenów na parki).

#15minut

Czyli nie więcej niż kilometr do placówki oświatowej i ośrodka kultury. Oznacza to odpowiednią sieć szkół, przedszkoli, żłobków, ale też – ośrodków kultury, bibliotek, świetlic, czyli lokalnych miejsc obcowania z kulturą, możliwości spędzenia wolnego czasu, nawiązywania więzi sąsiedzkich.